معرفي برترين ها

انواع تيرها چيست؟
پرتو ; عناصر سازه‌اي كه كف‌ها را در مواجهه با بارهاي عمودي و بارهاي افقي مانند زلزله و باد در سيستم حامل بتن مسلح نگه مي‌دارند و از انتقال بارها به فونداسيون توسط ستون‌هاي حامل عمودي اطمينان مي‌دهند. علاوه بر اين با اتصال ستون ها به يكديگر، يك قاب را در سيستم حامل تشكيل مي دهند.
لنگر خمشي، نيروي برشي، لنگر پيچشي و نيروي نرمال ممكن است در تيرها بسته به الگوهاي پشتيباني و بارگذاري رخ دهد.
طراحي نيروي فشار محوري براي اندازه و تجهيز عضو سازه به عنوان تير طبق TS500.
N d ≤ 0.10 Ac f ck
شرط بايد رعايت شود در غير اين صورت اين عناصر به صورت ستوني ابعاد و مجهز مي شوند.
تيرها معمولاً محور افقي هستند ، اما در مكانهايي مانند ساختمانهاي صنعتي نيز مي توان تيرهاي شيب دار ايجاد كرد. در اين بخشها ، جايي كه منطقه فشار بتن گسترش يافته است ، از آنجا كه بتن ريزي معمولاً همراه با دال انجام مي شود ، صفحه را جدول مقطع مي نامند. تيرهاي قسمت ميز كاملاً متداول هستند.
سطح مقطع تيرهايي كه به طور مكرر در سازه هايي مانند ساختمان ها استفاده مي شود در زير نشان داده شده است.
مقاطع تيربخش هاي تير
موقعيت تيرها نسبت به يكديگر در پلان و لحظه اينرسي ، تكيه گاه دال يا تير ديگر را تعيين مي كند. به عنوان مثال، از آنجايي كه جابجايي عمودي يك تير با يك ممان اينرسي كوچك كوچكتر خواهد بود، آن را با جابجايي عمودي بزرگ پشتيباني مي كند. علاوه بر اين، از آنجايي كه بار تير نگهدارنده بزرگ خواهد بود، سطح مقطع بزرگ تضمين مي كند كه پذيرش به طور خودكار انجام مي شود.
در برخي موارد لنگر خمشي ناشي از بار زياد در تير نگهدارنده با افزايش آرماتور جبران مي شود. از آنجايي كه افزايش آرماتور اندكي ممان اينرسي مقطع را تغيير مي دهد، تشكيل تكيه گاه امكان پذير نيست. در جايي كه انتظار مي رود تكيه گاه باشد، تير مورد حمايت بايد به ميزان قابل توجهي كمتر از تير تكيه گاه جابجا شود. بنابراين سطح مقطع و آرماتور آن بزرگتر از ديگري خواهد بود. عموماً به تيرهايي كه ساير تيرها را نگه مي‌دارند و ستون‌ها را به هم متصل مي‌كنند، تيرهاي اصلي مي‌گويند (Celep and Kumbasar, 2001).شرايط مقطع تيربر اساس آئين نامه زلزله ساختمان تركيه، شرايط مقطع تير در زير ذكر شده است.
عرض بدنه بايد حداقل 250 ميلي متر باشد.عرض تار نبايد از مجموع ارتفاع تير و عرض ستون يا ديوار عمود بر تير محل اتصال آن تجاوز كند.ارتفاع نبايد كمتر از 3 برابر ضخامت دال و كمتر از 300 ميلي متر باشد.عناصري كه اين نياز را برآورده نمي كنند همراه با عناصر كف در تحليل مدل سازي مي شوند و به عنوان تيراهن تجهيز مي شوند، اما به عنوان تير قاب در نظر گرفته نمي شوند.ضمناً ارتفاع نبايد بيش از 3.5 برابر عرض تنه باشد.در صورتي كه ارتفاع بيش از 1/4 دهانه آزاد باشد، در امتداد ارتفاع تير در دو طرف بدنه تيرآهن، آرماتورهاي طولي شبكه قرار مي گيرد.مجموع مساحت آرماتور طولي تار نبايد كمتر از 30 درصد از مجموع مساحت آرماتورهاي طولي بالا و پايين در قسمت هاي تكيه گاه راست يا چپ باشد.قطر آرماتور بدنه نبايد كمتر از 12 ميلي متر و فاصله آن نبايد بيشتر از 300 ميلي متر باشد.ضربدرهاي بدنه افقي بايد در فواصل بيش از 600 ميلي متر در امتداد ارتفاع تير و 400 ميلي متر در امتداد محور تير قرار گيرند.مشابه بستن ميلگردهاي طولي، همان الزامات بايد در مورد بستن ميلگردهاي بدنه اعمال شود.اين محدوديت‌ها در عرض و ارتفاع تيرآهن براي تيرهاي بتن آرمه كه به ستون‌ها متصل مي‌شوند، تيرهاي اتصال ديوارهاي برشي تير پيوندي (توخالي) و تيرهاي ثانويه وارد شده به تيرهاي قاب به غير از نقاط اتصال تير اهن ستون و تير الزامي نيست.در عناصر سيستم سازه اي كه بايد به عنوان تير اندازه و مجهز شوند، نيروي فشار محوري طراحي.

مروري بر انواع چدندر اين مقاله ما بر انواع مختلف چدن تمركز مي كنيم. قبل از اينكه به اين انواع مختلف بپردازيم ، بياييد با توضيحات كلي چدن شروع كنيم. چدن يك نام كلي است كه به آلياژهاي آهن-كربن حاوي 2.11 تا 6.67 درصد كربن مي دهيم. همانطور كه مي دانيد فولادها نيز از آلياژ آهن با كربن به دست مي آيند ، اما بر خلاف چدن ، فولادها مقدار بسيار كمتري كربن دارند
اگرچه چدن ها از آلياژ آهن با كربن توليد مي شوند ، اما وقتي چدن هاي توليد شده در صنعت را بررسي مي كنيم ، مي بينيم كه علاوه بر كربن ، لزوماً تقريباً 1 تا 3 درصد سيليكون در آلياژ وجود دارد. از اين نظر ، مي توان گفت كه ارزيابي دقيق چدن هاي توليد شده در صنعت به عنوان آلياژهاي Fe-C-Si (آهن ، كربن و سيليكون) دقيق تر خواهد بود. علاوه بر كربن و سيليكون ، مي توان منگنز و مقادير كمي فسفر و گوگرد را از ديگر عناصري كه اغلب در چدن ها مي بينيم ، ذكر كرد.
علاوه بر اين طبقه بندي ، اگر كربن بتواند در نتيجه انجماد از ساختار جدا شود (مانند چدن هاي خاكستري) ، مي توان با نگاهي به ويژگي هاي رسمي گرافيت حاصله ، طبقه بندي ديگري انجام داد:
چدن خاكستري (گرافيت لايه اي): اگر كربن جامد شده و باعث ايجاد ساختار گرافيت لايه اي مانند برگ كلم شود ، ما از چدن هايي به عنوان چدن هاي گرافيت خاكستري يا لايه اي استفاده مي كنيم. ما مي توانيم اين ساختار را كه در آلياژهايي كه اكسيژن و گوگرد نسبتاً زياد است رخ مي دهد ، محكم كنيم ، بدون آنكه به دليل رسانايي حرارتي بالا ، تمايل به انقباض زيادي نشان دهيم.چدن گرافيتي كروي: همانطور كه از نامش پيداست ، مي بينيم كه در اين ساختار ، كربن به صورت توپ هاي گرافيتي كروي ظاهر مي شود. به منظور تجزيه گرافيت به ساختار كروي به جاي ساختار لايه اي ، اكسيژن و گوگرد موجود در مايع بايد به زير حد معيني كاهش يابد. به همين دليل است كه وقتي چدن گرافيت كروي توليد مي كنيم ، فلز مايع را با منيزيم ، كه مي تواند خيلي سريع با اكسيژن و گوگرد واكنش نشان دهد ، درمان كرده و سپس آن را در قالب ها مي ريزيم.چدن گرافيت ورميكولار: اگر تيمار منيزيم مورد استفاده در طول توليد چدن گرافيت كروي ناكافي باشد و گرافيت را نتوان به طور كامل كروي كرد ، ممكن است اين ساختار گرافيتي كه ما آن را ورميكولار (يا فشرده) مي ناميم ظاهر شود. گرافيت ورميكولي ، كه يك شكل انتقالي بين انواع گرافيت لايه اي و كروي است ، نه تنها خواص مكانيكي بالاي گرافيت كروي را براي چدن فراهم مي كند ، بلكه به دليل هدايت حرارتي بالا منجر به كاهش گرايش انقباض مي شود. اين سازه كه در توليد چدن گرافيت كروي اشتباه تلقي مي شود ، به دليل مزايايي كه در بالا ذكر شد ، توسط بسياري از ريخته گري ها عمدا ريخته مي شود.
چدن سفت شده (چدن چكش خوار): از نظر سطح و خواص شكسته بين دو نوع اصلي بالا قرار دارد. در چدن هاي ملايم ، شكل پذيري وجود دارد زيرا كربن كروي است ، نه به شكل برگ. براي اطلاعات دقيق BKNZ: چدن هاي معتدل
چدن شكل پذير: به چدن شكل پذير نيز معروف است. اين يك ابزار ساخت و ساز نسبتاً جديد است كه توسط انجمن تحقيقات چدن بريتانيا در انگلستان توسعه يافته است. با تصفيه آهن مذاب با سريم يا منيزيم به دست مي آيد. با كروي شدن پوسته هاي گرافيتي در ساختار آن ، مقادير كشش ، تنش تسليم و طول واحد افزايش يافته است. براي اطلاعات بيشتر رجوع كنيد به: چدن هاي گرافيت ندولار